Voor sinterklaas werdt ik op een donderdag gevraagd om samen met twee leidsters een toneelstukje te doen. Dit toneelstukje was de dinsdag erop, en in grote lijnen is me een beetje verteld hoe het verhaal ging. maar de rest was improvisatie...Tja, dat is toch een benauwt gevoel als je het nog nooit hebt gedaan en je staat daar dan.. je weet niet hoe de kidneren gaan reageren en ook niet wat de leidsters van je vinden...
Maar toen het toneelstukje eenmaal begon en de kinderen actief mee begonnen te doen kreeg ik er steeds meer lol aan en durfde steeds meer en gekker te gaan doen. Want hoe gekker je doet hoe mooier de kids het vinden. Aan het einde van het toneelstukje was iedereen enthoussiast, de kinderen en de leidsters. Ik vond dit een leuk ervaring om op te doen en ook leerzaam vooral voor mijn eindproject.
zondag 18 januari 2009
Open deuren
In de tijd dat ik er stage liep, zijn ze begonnen met een open deuren beleid. Ik wist niet goed wat de bedoeling was omdat we met activiteiten gingen werken. Ik liet het over me heen komen, in het begin had ik er moeite mee omdat ik niet wist welk kind waar was. na verloop van tijd vond ik het steeds leuker worden, ook de activiteiten bedenken die gericht waren op een ontwikkeling. bijvoorbeeld de ene dag had je taalontwikkeling en de volgende motorisch. de open deuren vond ik ook leerzaam door naar de kinderen te kijken. elk kind reageert hier anders op. Zo is er een meisje wat in het begin het liefst op de groep bleef. Na een aantal weken begon ze langamerhand losser te komen en ging soms ook op een andere groep knutselen. dat vind ik het leuke aan het open deuren beleid, je leert de kinderen van je eigen groep beter kennen, maar ook de kinderen van de andere groepen die bij jou komen knutselen.
Mijn stagebegeleidster
Ik had vanaf het moment dat ik haar ontmoette al een goed gevoel. ze was heel aardig en heel belangstellend. Waar kom je vandaan wat kun je al enz. enz. Meteen mocht ik luiers verschonen en met een andere leidster kinderen naar bed brengen, nadat ik een korte uitleg had gehad. Dit gaf mij zelfvertrouwen. Ook als ik problemen had, met mijn stageopdrachten maar ook prive kon ik bij haar terrecht. Het was geen probleem. Ik vond dit fijn omdat toch op de je privesituatie een invloed heeft op je functioneren. Ik heb een hele fijne tijd met haar gehad en vond het fijn dat ze altijd voor me klaar stond...
De groep
De groep op het kinderdagverblijf is heel leuk, het is een verticale groep dus kinderen van 0 tot 4 jaar oud. De kinderen vonden het al snel leuk dat ik er was en had met de meeste al snel een band opgebouwd. maar 1 kind was voor mijn gevoel moeilijk om contact mee te krijgen en ik wou hem niet `vergeten`. Waar ik bang voor was, was dat ik meer aandacht zou geven aan de kinderen die dingen vertelden en die bij mij op schoot kwamen zitten. heel langzaam gedurende de eerste weken heb ik contact met hem gelegd en het ging steeds beter. hij begon heel rustig dingen te vertellen. En nu bijna aan het einde van mijn stage vind hij het leuk als ik kom.
De eerste dag
Meteen de eerste dag van mijn BPV was geweldig. Iedereen praatte met me en was nieuwschierig hoe het met mij ging, en wie ik was. Eenmaal een beetje men draai gevonden mocht ik een kind een fruithap geven. (dat was een hele stap na mijn vorige stage).
Maar natuurlijk de eerste paar happen gingen goed, een beetje met de leidsters aan het praten.
En BOEM.... daar ging de fruithap,,, rood tot achter de oortjes. De fruithap hoog tegen de muur en over de vloer. Een goed begin van de eerste dag toch...?¿ gelukkig moest iedereen er om lachen en hebben we het samen opgeruimt. het was een leuke eerste dag haha. en heb het verhaal gedurende mijn stage nog af en toe weer gehoord in de koffiekamer;)
Maar natuurlijk de eerste paar happen gingen goed, een beetje met de leidsters aan het praten.
En BOEM.... daar ging de fruithap,,, rood tot achter de oortjes. De fruithap hoog tegen de muur en over de vloer. Een goed begin van de eerste dag toch...?¿ gelukkig moest iedereen er om lachen en hebben we het samen opgeruimt. het was een leuke eerste dag haha. en heb het verhaal gedurende mijn stage nog af en toe weer gehoord in de koffiekamer;)
Mijn allereerste stage
Mijn mening & mijn verhaal
Mijn eerste stage was vanaf dag 1 een verschrikkelijke stage. vanaf de eerste dag werdt mij gezegd wat ik wel en niet mocht. ik mocht met de kinderen spelen maar ik mocht ze niet optillen, niet verschonen of naar bed doen... oke dacht ik dat gaat vanzelf wel beter naarmate de weken verstrijken. bijna anderhalve maand later, mocht ik dit nog niet doen. Toen heb ik gevraagd wat er nou werkelijk aan de hand was, want op zo`n manier kon ik natuurlijk geen activiteit doen. ik bedoel als ik een activiteit met de kleintjes wil doen en moet vragen aan een ander `g oh, wil je ze even in de stoel zetten want ik mag ze niet op beuren?`. Toen zei ze tegen mij dat ze mij niet vertrouwde en ze wist niet of dit wel de opleiding voor mij was en ik moest maar eens gaan praten met iemand van het hoofdkantoor. Naja dacht ik bij mezelf als jij denkt dat dat moet, zonder uberhaupt te weten wat ik kan.....
het gesprek gehad en ik van binnen natuurlijk boos, heel boos. want alles wat eruit kwam bij haar was negatief. Volgens mijn stagebegeleidster kon ik niets. Terwijl ze nog niets had gezien!!!! toch maar een paar weekjes door gegaan, toen kwam het verhaal dat ze mijn stagebegeleidster overspannen was. En ze wisten eigenlijk niet wat ze nu met mij aan moesten... goed eenmaal overgeplaatst naar een andere groep met een andere stagebegeleidster. kwamen ze een weekje later ermee aan dat het beter was dat ik stopte want ik liep te ver achter met mijn stage opdrachten (de schuld van mijn vorige begeleidster.) en ze konden niet zien hoe ik op de groep functioneerde omdat ze mij niets hadden geleerd op de vorige groep want ik mocht niets doen. ja de keukenhulp helpen en het fruit schillen naja gezellig.....
hoe ik er nu over denk is aan de ene kant heel nuchter, ik kon er op dat moment niks aan doen. ja wat wil je zeggen tegen iemand met jaren ervaring die je niet mag... ik wil dit en dit gaan doen anders stop ik met mijn stage...
een rare situatie waarin ik ben beland en geen fijne. maar ik heb er veel van geleerd en heb er veel dingen uit meegenomen naar mijn volgende stage. maar het belangrijkste is nog over doorbijten en dan ben ik er....
Mijn eerste stage was vanaf dag 1 een verschrikkelijke stage. vanaf de eerste dag werdt mij gezegd wat ik wel en niet mocht. ik mocht met de kinderen spelen maar ik mocht ze niet optillen, niet verschonen of naar bed doen... oke dacht ik dat gaat vanzelf wel beter naarmate de weken verstrijken. bijna anderhalve maand later, mocht ik dit nog niet doen. Toen heb ik gevraagd wat er nou werkelijk aan de hand was, want op zo`n manier kon ik natuurlijk geen activiteit doen. ik bedoel als ik een activiteit met de kleintjes wil doen en moet vragen aan een ander `g oh, wil je ze even in de stoel zetten want ik mag ze niet op beuren?`. Toen zei ze tegen mij dat ze mij niet vertrouwde en ze wist niet of dit wel de opleiding voor mij was en ik moest maar eens gaan praten met iemand van het hoofdkantoor. Naja dacht ik bij mezelf als jij denkt dat dat moet, zonder uberhaupt te weten wat ik kan.....
het gesprek gehad en ik van binnen natuurlijk boos, heel boos. want alles wat eruit kwam bij haar was negatief. Volgens mijn stagebegeleidster kon ik niets. Terwijl ze nog niets had gezien!!!! toch maar een paar weekjes door gegaan, toen kwam het verhaal dat ze mijn stagebegeleidster overspannen was. En ze wisten eigenlijk niet wat ze nu met mij aan moesten... goed eenmaal overgeplaatst naar een andere groep met een andere stagebegeleidster. kwamen ze een weekje later ermee aan dat het beter was dat ik stopte want ik liep te ver achter met mijn stage opdrachten (de schuld van mijn vorige begeleidster.) en ze konden niet zien hoe ik op de groep functioneerde omdat ze mij niets hadden geleerd op de vorige groep want ik mocht niets doen. ja de keukenhulp helpen en het fruit schillen naja gezellig.....
hoe ik er nu over denk is aan de ene kant heel nuchter, ik kon er op dat moment niks aan doen. ja wat wil je zeggen tegen iemand met jaren ervaring die je niet mag... ik wil dit en dit gaan doen anders stop ik met mijn stage...
een rare situatie waarin ik ben beland en geen fijne. maar ik heb er veel van geleerd en heb er veel dingen uit meegenomen naar mijn volgende stage. maar het belangrijkste is nog over doorbijten en dan ben ik er....
Mijn stage
In het begin was ik altijd negatief, ik haal het niet. Ik kan het niet, totdat ik bij mijn huisige stageadres kwam. Daar werdt tegen mij gezegd `Je kunt het wel`. Dat negatieve heb ik meegekregen uit mijn vorige stage die ik niet heb gehaald. zij waren altijd negatief, en nooit positief. Als je een gesprek had werden de negatieve dingen genoemd nooit de positieve. Zelf niet op de de groep een keer een knipoogje of een klopje op mijn schouder.
Eenmaal op mijn nieuwe stage ging het geweldig, ik paste goed in het team en kon met iedereen overweg. Maar toch bleef die onzekerheid. Eenmaal er voor uit gekomen wat er nou aan de hand was, werdt er tegen mij gezegd dat ik het super goed deed. En dat er nog niets negatiefs was over mij en mijn functioneren. Dat voelt super fijn en toch is het dubbel, want in je achterhoofd blijven de negatieve woorden er zo af en toe doorheen komen...
zou dit altijd zo blijven waar je ook werkt of gaat het gevoel langzaam weg en komt het zelfvertouwen weer naar boven?¿
Eenmaal op mijn nieuwe stage ging het geweldig, ik paste goed in het team en kon met iedereen overweg. Maar toch bleef die onzekerheid. Eenmaal er voor uit gekomen wat er nou aan de hand was, werdt er tegen mij gezegd dat ik het super goed deed. En dat er nog niets negatiefs was over mij en mijn functioneren. Dat voelt super fijn en toch is het dubbel, want in je achterhoofd blijven de negatieve woorden er zo af en toe doorheen komen...
zou dit altijd zo blijven waar je ook werkt of gaat het gevoel langzaam weg en komt het zelfvertouwen weer naar boven?¿
Angst om te falen
Ik heb mijn stage van het tweede leerjaar nu overnieuw gedaan, deze had ik niet gehaald. Nu heb ik hem dan binnen gesleept door er hard voor te knokken. Maar stel dat ik het laatste halfjaar weer een stage krijg waar ik niet met de collega`s over weg kan. Dat mijn stagebegeleidster weer overspannen is enz. enz. hier maak ik mij wel zorgen over want dan is mijn opleiding voorbij. Dan heb ik geen diploma, dan kan ik niets. wat moet ik dan doen. Op een andere school opnieuw beginnen? angst om te falen is bij mij groot. ik wil mezelf niet teleurstellen maar zeer zeker mijn familie en vriend niet. ze weten hoeveel tijd en energie ik in deze opleiding heb gestopt en me een weg naar het laatste jaar heb geknokt. ik bedoel een opleiding waar normaal iemand 3 jaar over doet doe ik 4,5 jaar over. gaat deze angst om te falen nog weg totdat ik mijn opleiding heb afgerond. Tot ik het papiertje in handen heb, of zou het over gaan op het moment dat ik weet dat ik een leuke stage heb....??
Opleiding
Soms vraag ik me weleens af of ik de goede opleiding heb gekozen. Ik vind het geweldig met kinderen te werken en heb er veel plezier in. Maar is dit wat ik de rest van mijn leven wil doen. Elk kind is uniek en elk kind is elke dag weer anders maar voor mijn gevoel is het een routine. Elke dag heb je dezelfde standaard dingen die moeten gebeuren en de dingen die je doet. De kinderen maken de uitdaging. Maar heb je daar niet een keer genoeg van..? Raak je daar niet op uit gekeken..? Vraag ik mezelf over vijf jaar of als ik zelf kinderen heb `of dit echt wel is wat ik wil`...? zulke vragen spoken wel eens door mijn hoofd.
Kinderen zijn leuk, maar ook als je zelf nog kinderen hebt. En als je ouder wordt en niet meer zo levendig bent en lenig als nu. Voor mijn gevoel kan ik de kinderen de standaart dingen dan nog maar geven. De verzorging, maar ook dat deel liefde, dat speelse enz..
Kinderen zijn leuk, maar ook als je zelf nog kinderen hebt. En als je ouder wordt en niet meer zo levendig bent en lenig als nu. Voor mijn gevoel kan ik de kinderen de standaart dingen dan nog maar geven. De verzorging, maar ook dat deel liefde, dat speelse enz..
Misbruiken van kinderen
Ik wist dat dit een moeilijk onderwerp was om informatie over te verzamelen via het internet. maar verhalen die ik tegenkwam van mensen die zoiets mee hebben gemaakt is gewoon afschuwelijk. Het idee dat 1 persoon mensen litekens kan bezorgen die zij hun hele leven mee dragen. Dat de slachtoffers het gevoel hebben hun leven op te pakken, met een partner. En als het op seks uit komt zo`n afkeer voelen tegenover die persoon en zo`n boos gevoel krijgen dat ze over moeten geven. Ik vind het moeilijk dat er mensen zijn die geestelijk zo ziek zijn dat ze kinderen, desnoods lieve kleine kinderen die geen vlieg kwaad doen zo veel verdriet mee te geven.
Verder vond ik het een interessant onderwerp, met afwisselend gevoel van boosheid, maar ook verdriet en medelijden.
Verder vond ik het een interessant onderwerp, met afwisselend gevoel van boosheid, maar ook verdriet en medelijden.
De gevolgen van...
Dit stukje is een vervolg op het stuk seksueel misbruik. Ik vind dit een belangrijk onderwerp om iets over te weten. Vooral wat de gevolgen zijn voor kinderen. Alleen is het al om in te zien waar mensen toe in staat zijn, en zonder na te denken iemand kapot maken voor de rest van hun leven. want wat een kind of volwassene ook doet. dit blijft je je hele leven achtervolgen welke stap in welke richting je ook doet..........
De gevolgen op kinderen...
de gevolgen op een korte termijn kunnen varieeren in de ernst. ze kunnen geestelijk maar ook lichamelijk zijn. kinderen die licht misbruik mee gemaakt hebbben vertonen in de meeste gevallen geen symptomen. datzelfde geldt ook voor kinderen die ernstiger zijn misbruikt maar de kracht hebben om zichzelf te herstellen. Of die door hun ouders/verzorgers goed worden opgevangen. In de gevallen van matig misbruik is het basisgevoel van veiligheid ernstig aangetast. Zij zijn bang op vergelijkbare situaties bijvoorbeeld een aanraking die zij niet verwachten kan een schrikreactie veroorzaken. Maar kinderen die ernstig tot zeer enstig misbruikt zijn hebben vaak lichamelijke klachten en letsel en vertonen in de meeste gevallen seksueel gedrag wat niet bij hen past. Ook hebben zij vaak last van: nachtmerries, slaapproblemen, paniekaanvallen, problemen met lichaamsbeleving, geheugen- en persoonlijkheidsproblemen.
De gevolgen op latere leeftijd...
De gevolgen op kinderen...
de gevolgen op een korte termijn kunnen varieeren in de ernst. ze kunnen geestelijk maar ook lichamelijk zijn. kinderen die licht misbruik mee gemaakt hebbben vertonen in de meeste gevallen geen symptomen. datzelfde geldt ook voor kinderen die ernstiger zijn misbruikt maar de kracht hebben om zichzelf te herstellen. Of die door hun ouders/verzorgers goed worden opgevangen. In de gevallen van matig misbruik is het basisgevoel van veiligheid ernstig aangetast. Zij zijn bang op vergelijkbare situaties bijvoorbeeld een aanraking die zij niet verwachten kan een schrikreactie veroorzaken. Maar kinderen die ernstig tot zeer enstig misbruikt zijn hebben vaak lichamelijke klachten en letsel en vertonen in de meeste gevallen seksueel gedrag wat niet bij hen past. Ook hebben zij vaak last van: nachtmerries, slaapproblemen, paniekaanvallen, problemen met lichaamsbeleving, geheugen- en persoonlijkheidsproblemen.
De gevolgen op latere leeftijd...
Er zijn vier gevolgen die zich op latere leeftijd kunnen uiten, dit zijn:
1. Psychische klachten.
de angst die de volwassene als kind mee heeft gemaakt kan zich later uiten in angsten, paniekreactie, depressies en slaapproblemen. deze situaties treden vooral op als ze een dergelijke siruatie zien, of dichtbij komt. Bijvoorbeeld achtervolgd worden.
2. Relationele problemen.
Vertrouwen is moeilijk voor deze personen. omdat zij zich verraden voelen door iemand waar ze veel van hielden. dit gaat vaak gepaard met gevoelens als: machteloosheid, onzekerheid en eenzaamheid.
3. Seksuele problemen.
Een poging tot seks van partner kan herrineringer oproepen aan het misbruik. Een bepaalde streling of aanraking kan een angst oproepen.
4. Gezondheidsklachten.
Soms ontstaan lichamelijke problemen, zoals hoofdpijn, buikklachten, rugpijn, maagklachten en hyperventilatie. zonder dat daar een aanwijsbare lichamelijke oorzaak voor is.
Wie plegen seksueel misbruik
Ik heb voor het onderwerp seksueel misbruik van kinderen gekozen omdat ik het interessant vind te weten wat er in deze mensen omgaat, en wat het met een kind doet.
Wie plegen seksueel misbruik bij kinderen???
Seksueel misbruik komt voor in alle milieus, zowel bij de lagere als de hogere klasse. bij mensen die naar de kerk gaan, bij autochtone en allochtone Nederlanders. In de meeste gevallen van seksueel misbruik gaat het om mannen.
Meestals zijn de slachtoffers kinderen binnen het gezin of binnen de familie. Dit is het geval in 80 tot 95 % van alle gevallen die gemeld worden. de kinderen zijn doorgaans afhankelijk van de pleger en hebben vertrouwen in hem of haar. dit kan een vader, broer, leraar en zelfs de buurman zijn. meisjes blijken vaker door gezins- of familieleden misbruik, terwijl dit bij jongens door mannen of vrouwen buiten de kring van familieleden gebeurt.
Plegers van seksueel misbruik van kinderen worden wel pedoseksuelen genoemd. Binnen de groep pedoseksuelen zijn er drie typen te onderscheiden:
Pedofielen zijn vaak volwassen mannen die zich aangetrokken voelen tot meisjes en jongens die de pubertijd nog niet hebben bereikt. Ze hebben steeds terugkerende fantasieen en seksuele drang naar kinderen. Ook vinden ze dat seks met kinderen moet kunnen, en voelen zich er ook helemaal niet schuldig over. vaak gebruiken pedofielen hun `macht` tegen het kind. bijvoorbeeld `Als je dit tegen papa of mam verteld dan doe ik dit of dit met die persoon. een kind wordt hierdoor afgeschrikt en laat het maar gebeuren. Als de kinderen in de pubertijd komen en hun geslachtorganen beginnen zich te ontwikkelen doen pedofielen niets meer. dan is het niet meer aantrekkelijk voor hun.
De tweede zijn: Gelegenheidsplegers
dit betreft mannen of vrouwen die een seksuele voorkeur hebben voor een volwassen partner maar onder invloed van een ingrijpende gebeurtenis in hun leven die tijdelijk is contacten aangaan met kinderen. Die ingrijpende gebeurtenissen zijn vaak; het moeten missen van een partner, huwelijksproblemen of ontslagen zijn. De seksuele contacten zijn dan compensatie voor hun. Wat wel opvalt is dat zij noiit tot zelden veroordeeld zijn voor andere seksuele delicten.
De derde is: anti socialepleger
Ditmaal gaat het om volwassenen die niet in staat zijn een liefdesrelatie aan te gaan. zich niet kunnen leven in gevoelns van een anderen meestal gewetnloos zijn.vaak willen zij op deze manier hun boosheid uitdrukken tegen over de maatschappij of wraak nemen op de persoon die hen heeft verlaten. ze misbruiken het kind meestal maar eenmalig maar doen dit wel op een ernstige manier. Vaak gaat hier ernstig geweld bij gepaard en kan zelf leiden tot het doden van een kind. Gelukkig komt dit soort pleger maar heel zelden voor.
Wie plegen seksueel misbruik bij kinderen???
Seksueel misbruik komt voor in alle milieus, zowel bij de lagere als de hogere klasse. bij mensen die naar de kerk gaan, bij autochtone en allochtone Nederlanders. In de meeste gevallen van seksueel misbruik gaat het om mannen.
Meestals zijn de slachtoffers kinderen binnen het gezin of binnen de familie. Dit is het geval in 80 tot 95 % van alle gevallen die gemeld worden. de kinderen zijn doorgaans afhankelijk van de pleger en hebben vertrouwen in hem of haar. dit kan een vader, broer, leraar en zelfs de buurman zijn. meisjes blijken vaker door gezins- of familieleden misbruik, terwijl dit bij jongens door mannen of vrouwen buiten de kring van familieleden gebeurt.
Plegers van seksueel misbruik van kinderen worden wel pedoseksuelen genoemd. Binnen de groep pedoseksuelen zijn er drie typen te onderscheiden:
De eerste zijn: Pedofielen
Pedofielie wordt gezien als een gestoorde seksuele gerichtheid dieontstaat in de pubertijd.Pedofielen zijn vaak volwassen mannen die zich aangetrokken voelen tot meisjes en jongens die de pubertijd nog niet hebben bereikt. Ze hebben steeds terugkerende fantasieen en seksuele drang naar kinderen. Ook vinden ze dat seks met kinderen moet kunnen, en voelen zich er ook helemaal niet schuldig over. vaak gebruiken pedofielen hun `macht` tegen het kind. bijvoorbeeld `Als je dit tegen papa of mam verteld dan doe ik dit of dit met die persoon. een kind wordt hierdoor afgeschrikt en laat het maar gebeuren. Als de kinderen in de pubertijd komen en hun geslachtorganen beginnen zich te ontwikkelen doen pedofielen niets meer. dan is het niet meer aantrekkelijk voor hun.
De tweede zijn: Gelegenheidsplegers
dit betreft mannen of vrouwen die een seksuele voorkeur hebben voor een volwassen partner maar onder invloed van een ingrijpende gebeurtenis in hun leven die tijdelijk is contacten aangaan met kinderen. Die ingrijpende gebeurtenissen zijn vaak; het moeten missen van een partner, huwelijksproblemen of ontslagen zijn. De seksuele contacten zijn dan compensatie voor hun. Wat wel opvalt is dat zij noiit tot zelden veroordeeld zijn voor andere seksuele delicten.
De derde is: anti socialepleger
Ditmaal gaat het om volwassenen die niet in staat zijn een liefdesrelatie aan te gaan. zich niet kunnen leven in gevoelns van een anderen meestal gewetnloos zijn.vaak willen zij op deze manier hun boosheid uitdrukken tegen over de maatschappij of wraak nemen op de persoon die hen heeft verlaten. ze misbruiken het kind meestal maar eenmalig maar doen dit wel op een ernstige manier. Vaak gaat hier ernstig geweld bij gepaard en kan zelf leiden tot het doden van een kind. Gelukkig komt dit soort pleger maar heel zelden voor.
Abonneren op:
Posts (Atom)
